ده سالگی وبلاگ بجنوردان

نام شهر بجنورد از چند قرن پیش، در سفرنامه‌ی سیاحانی آمده است که موفق به عبور از این مرز و بوم شده‌ و یا با خواندن دست‌نوشته‌های دیگر جهانگردان، از این سرزمین یاد کرده‌اند.«خاوربی‌بی شادلو»، خواهر سردار مفخم بجنوردی هم از جمله افرادی است که از سفرهایش گزارشی به یادگار گذاشته است.«حاج آخوند دانش» از اولین مؤسسان دبستان دولتی در دوره‌ی قاجار، در سفری طولانی که به مکه داشته‌اند، اقدام به نگارش خاطرات خود  کرده‌اند.مرحوم «حاج میرزاحسن اعتصام» هم از دیگر همشهریانی هستند که گزارشی از سفر به مکه از طریق مرز زمینی ترکیه به عربستان نوشته‌اند.سفری پرماجرا که نام روستای «قارلِق»را با عنوان ابتدای مسیر با چهارپا تا «عشق‌آباد ترکمنستان»آورده‌اند.مردانی هم در تاریخ قاجار با عنوان نماینده‌ی پادشاه سفرهایی به نقاط مختلف کشور انجام داده‌اند که می‌توان به کتاباز جمله«محمدقلی نوری(منتخب‌الملک)» اشاره کرد.عنوان این سفرنامه، «کنزالمسافر» به تصحیح «علی کریمیان» است که گزارشی از تهران تا محل ماموریت خود روستاهای مرزی شیروان را نوشته و در صفحاتی، به مرور تاریخ اقوام ساکن در خراسان آن روزها پرداخته است.اما شاید بتوان با اطمینان از ناصرالدین شاه به عنوان تنها پادشاه دوران قاجار نام برد که چند سفرنامه از مجموعه سفرهای خود به یادگار گذاشته است.سفر دوم ایشان از تهران به مقصد مشهد، با نگارش پادشاه و احتمالاً همراهانش انجام گرفته که به وسیله‌ی «میرزامحمدرضا کلهر» خوشنویسی شده و در سال 1388چاپ شده است.ملتزمین رکاب پادشاه هم در نوشته‌هایی به شرح وقایع سفر و همراهی با ایشان پرداخته‌اند.سفر دوم شاه قاجار که بیشترین دوران سلطنت را به خود اختصاص داده بود، از تهران به مقصد مشهد آغاز می‌شود.به استناد مدارک ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

با پشت سرگذاشتن خیابان قدیمیِ «امیریه» و عبور از مقابل پادگان و کارخانه‌ی آرد نیشابوری، چشممان به بنایی قاجاری با نام «عمارت خسروخان» می‌افتاد که حدود 100 سال قبل، دفتر کار سروان «لهاک‌خان» بود.کمی آنسوتر، ساختمان آجری پوشیده با ورق شیروانیِ دبیرستان پسرانه‌ی«همت و امیرکبیر»، محصور در میان درختان و چمنزار به چشم می‌خورد.از آن جا که می‌گذشتی، سرزمینی پهناور و وسیع از گندم‌زارهای زیبا و درختان میوه بود که مناظر بی‌نظیری را رقم زده بودند.چمنزاری که یک سوی آن«ایش دَرَخت» بود و سوی دیگرش، به «شِیْدقُلِه‌خان(شط قلی‌خان) متصل می‌شد.آبی خروشان به مدد دستگاه‌های برقی، زمین‌های زیر کشت را سیراب می‌کرد و تشنگان مسیر رفت و برگشت از «شاقّه» و روستاهای اطراف، لب‌های خشکیده‌شان را با فوران آب چاه، خیس می‌کردند.سازمانِ کشاورزی مردی پرتلاش که آب را از دل زمین برای به بار نشاندن محصولات کاشته شده به ارمغان می‌آورد.اوایل دهه‌ی 40، یکی از شهروندان بجنوردی با نام سرکارخانم «هایده شادلو»، زمینی به وسعت هفت هکتار در بخش شمالی شهر موسوم به «شاقه» را برای ساخت استادیوم به سازمان تربیت بدنی بجنورد اهداء کردند. اختصاص این قطعه زمین سرسبز به جامعه‌ی ورزشی بجنورد، نقطه‌ی عطفی برای رشته‌ی فوتبال و جوانانی بود که پس از سال‌ها توپ زدن در میدان‌های خاکی، می‌توانستند با حمایت همشهریان که در گرما و سرمای زمستان با نشستن بر روی سکوهای سیمانی آن‌ها را تشویق می‌کردند، در محوطه‌ی سبز و پر درخت استادیوم نوساز، آینده‌ای پر امید برای خود رقم زنند.   برگزاری مسابقات ورزشی از جمله فوتبال، بیشترین جمعیت هوادار را به شاقه می‌کشاند. یکی دو ساعت مانده به آغاز مسابقات، عده‌ای با پای پیاده، درشکه و برخی ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

چند هفته‌ای که از فصل بهار در بجنورد و روستاهای اطراف آن می‌گذشت، جمع‌آوری گندم، خرمن کردن و کوبیدن آن‌ها آغاز می‌شد.دروگرها، کاه و کُلَشِ باقیمانده‌‌ی ساقه‌ی گندم‌ها را با دسته کردن و بسته‌بندی جدا می‌کردند و بخشی از کاه را به وسیله‌ی بار زدن روی الاغ و برای فروش به شهر می‌آوردند.براساس باوری قدیمی که پیدایی آن ریشه در جغرافیای منطقه‌ی بجنورد و اطراف آن دارد، این مثل بر سر زبان‌ها افتاده است:«کُلَش دیش دِه، قِش دیش دِه»کاه و ساقه‌ی درشت(گندم و جو)افتاد، زمستان افتاد. زیرا به تجربه دریافته بودند پس از پایان فصل درو و آغاز خنکی هوا، زمستانی سرد و سخت در راه خواهد بود.عمده‌ترین کاربرد کاه پس از مصرف برای چارپایان، استفاده در خانه‌سازی بود.پس از تهیه‌ی خشت خام که اصلی‌ترین وسیله در دیوارچینی اتاق‌ها بود، کاهگل به عنوان لایه‌ای برای عایق‌کاری ساختمان محسوب شده و می‌شود. نقش انکارناپذیر کاه برای جلوگیری از ترک‌خوردن، موضوعی اثبات شده از هزاران سال پیش است که ایرانیان در بناهای مختلفی همچون«ارگ بم، بادگیرهای یزد، کاروانسراها، بازارچه‌ها و بام‌های گنبدی در سطح کشور استفاده کرد‌ه‌اند.مخلوطی برای جلوگیری از نفوذ و هجوم سرما از بیرون و خروج گرما از اتاق‌ها که تا یکی دو دهه پیش، بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت.در بجنورد و مناطق اطراف آن، رایج‌ترین روش برای دست‌یابی سریع به خاک نرم و بدون پرداخت هزینه، کندن و گود کردن گوشه‌ای از حیاط بود که پس از سرند کردن خاک، اقدام به خشت زدن با قالب چوبی می‌کردند.تا پیش از راه‌اندازی کوره‌های آجرفشاری، خشت خام اصلی‌ترین مصالح در ساخت بناهای تیرچوبی بود. دیوارهایی گاه با پهنایی بیشتر از پنجاه سانتیمتر که سنگینی دو و یا سه طبقه را به راحتی ت ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

شهر بجنورد و مردمانش، به دلیل داشتن خصلت‌های مهربانانه‌ی ذاتی از چند قرن پیش، پذیرای افراد و اقوامی از نقاط مختلف ایران بوده‌اند.طایفه‌هایی که پس از ورود، در بخش‌هایی از این شهر و دیار، شغلی را پیشه‌ی ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

از فرهنگ فولکلور، ادبیات شفاهی و سنت‌های مرسوم بجنورد قدیم، عنوان‌ها و عبارت‌هایی فراموش ناشدنی به یادگار مانده است.از جمله لقب‌هایی که با گذشت چندین دهه، هنوز رنگ نباخته و بسیاری از افراد پیش از معرف ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

رضا تاراتاریخ سیاسی فرهنگی شهرمان بجنورد، از سده‌های پیش چهره‌های بسیاری به خود دیده است.سیاستمداران، هنرمندان، شاعران و نسل پس از آن که هنر و سیاست را در هم آمیختند و جلوه‌های متنوعی از زیبایی‌ها را ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

«دوم اسفند ماه، روز جهانی زبان مادری»بی‌شک همه‌ی آموزه‌های دوران کودکی‌مان، مرهون تلاشی‌ست از جانب مادران که رنج‌ها به جان خریدند و کمر همت برای آموختن و تربیت ما بستند.آن هنگام که نوزادی در بِیْنِج(گ ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

براساس مستندات تاریخی، اولین نماینده‌ی بجنورد در آغاز به کار  مجلس قانونگذاری نظام قاجاری«میرزا محمدحسین وداد بجنوردی(1236-1322)» مشهور به «حاجی وکیل»بوده است. ظاهراً تا دور هفتم مجلس، کمتر گزارشی در ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

پیشینه‌ی دقیقی از کشت اولین نهال یا درخت انگور در سرزمین ایران را در دست نداریم. اما واژه‌ی انگور، در شعر شاعران بسیاری از جمله‌ رودکی، فردوسی، خیام، مولانا، سعدی و حافظ و ...آمده است که هر یک از منظر ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب

صدای اذانِ صبح موذن از پشت بام مسجد شیخ رجبعلی(حاج شیخ احمد) در حوالی دروازه‌قبله(میدان کارگر) هنوز اوج نگرفته بود، قفل کهنه‌ی حمام سراب را، مردی سحرخیز که از کوچه‌ی سبزیکاران پای پیاده تا بازار می‌آم ده سالگی وبلاگ بجنوردان...ادامه مطلب